Hamar neskatxen parabola

25,1 <<Jainkoaren erregetzarekin, kriseiluak hartu eta senar ezkonberriari bidera irten zitzaizkion hamar neskatxekin bezala gertatzen da. 2 Neskatxetako bost zentzugabeak ziren eta bost zentzudunak. 3 Kriseiluak hartzean, zentzugabeek ez zuten oliorik hartu; 4 zentzudunek, ordea, kriseiluekin batera olioa ere hartu zuten ontzietan. 5 Senarrak luzatzen zuenez, logaletu egin ziren denak eta loak hartu zituen.

6 <<Gauerdian oihu bat izan zen: <Hemen da senarra! Irten bidera!> 7 Jaiki ziren denak eta beren kriseiluak prestatu zituzten. 8 Orduan, zentzugabeek zentzudunei esan zieten: <Emaguzue olio‑pixka bat, kriseiluak itzaltzera doazkigu eta>. 9 Zentzudunek erantzun zieten: <Ea ez dugun nahikoa denontzat; hobe duzue badaezpada dendara joan eta erosi>.

10 <<Baina, erostera joanak zirelarik, senarra iritsi zen, eta prest zeudenak ezteietara sartu ziren berarekin. Eta atea itxi egin zen.

11 <<Iritsi ziren, azkenik, beste neskatxak ere eta dei egin zuten: <Jauna, jauna! Zabaldu!> 12 Baina jaunak erantzun zien: <Benetan diotsuet, ez dakit nor zareten>.

13 <<Zain egon, beraz, ez baitakizue, ez egunik, ez ordurik.

Ezteiak Galileako Kanan

2,1 Hiru egunera, ezteiak izan ziren Galileako Kanan, eta han zen Jesusen ama. 2 Jesus eta beronen ikasleak ere gonbidatu zituzten ezteietara. 3 Eta ardoa amaitu baitzen, esan zion amak Jesusi:

‑‑Ez dute ardorik.

4 Jesusek erantzun zion:

‑‑Utz nazazu bakean, emakume. Oraino ez da etorri nire ordua*.

5 Jesusen amak honela esan zien zerbitzariei: <<Egin horrek esango dizuena>>.

6 Baziren han harrizko sei ur-ontzi, juduek beren garbikuntzetarako erabili ohi zituztenak, ehunen bat litrokoa bakoitza.

7 Jesusek esan zien zerbitzariei:

‑‑Bete ontziak urez.

Haiek goraino bete zituzten. 8 Orduan, esan zien:

‑‑Atera pixka bat eta eraman mahaizainari.

Hala egin zuten haiek.

9 Mahaizainak ardo bihurtutako ura dastatu zuen, nongoa zen jakin gabe; zerbitzariek, bai, bazekiten, beraiek atera baitzuten ura. Ardo berria dastatu zueneko, senarrari dei egin 10 eta esan zion: <<Jende guztiak ardorik onena atera ohi du lehenik eta, jendea aski edanda dagoenean, arruntagoa; zuk, berriz, orain arte gorde duzu ardorik onena>>.

11 Bere lehen mirarizko seinale hau Galileako Kanan egin zuen Jesusek; honela, bere Jainko‑aintza agertu zuen, eta ikasleek sinetsi egin zuten harengan. 12 Ondoren, Kafarnaumera joan zen bere ama, anai‑arreba eta ikasleekin, eta han egon ziren zenbait egunez.

22 Emazteak izan daitezela beren senarren menpeko, Jaunaren menpeko bezala, 23 senarra emaztearen buru baita, Kristo Elizaren buru den bezala, bere gorputza den Elizaren salbatzaile delarik.

Bai baitakit ziur, ez herio eta ez bizi, ez aingeru eta ez goiko beste indar, ez oraingo eta ez geroko, ez inolako botere, 39 ez ortziko eta ez lur azpiko indar, ez beste izakik, ez gaituela aldenduko Jainkoak Jesu Kristo gure Jaunarengan agertu digun maitasunetik.

Eta guztien gainetik, jantz zaitezte maitasunez, hau baita elkartasun betearen lokarria

9 Hobe, bi elkarrekin ari izatea

bakarka baino,

elkartze horretatik

etekin hobea aterako baitute.

10 Bietarik bat eroriko balitz,

besteak jasoko luke;

baina urrikalgarri bakarrik dagoena;

eroriko balitz,

ez bailuke izango nork jaso.

11 Orobat, bik, batera lotaratuz,

elkar dute berotuko;

bakarrik dagoena nola berotu?

12 Bati erasotzen diotelarik,

biek eginen dute aurre.

Hiru hariko soka etetea gaitz.

Maitasuna eta Herio

Koruak

5 Nor da, bere maitearen besotik,

basamortuan gora datorren hori?

Gizakumeak

Sagarrondopean iratzarri zaitut:

han egon zen erdiminez zure ama,

han oinazez zutaz erdi zena.

Emakumeak

6 Ezar nazazu bihotzean zigilu bezala,

besoan zigilu bezala.

Herio bezain gogorra maitasuna,

Hilen Egoitza bezain iraunkorra maite‑grina.

Su eta gar da maitasuna,

Jaunarengandiko sugar*.

7 Uholdeak maitasuna ezin itzali,

ez eta ibaiek ere ito.

Norbaitek maitasuna erosi nahi balu,

bere ondasun guztiak emanik ere,

mesprezioa baizik ez luke aterako.

Betor gurekin, Jauna, zure maitasun leiala,
zuregan jarria baitugu esperantza!

Urrutitik agertu natzaio

eta esan diot:

Maite zaitut, betidanik maite,

horregatik natzaizu etengabe leial.